Week 10 en 11: Isadou, Wageningen en goede vooruitzichten

20 november 2019 - Nickerie, Suriname

Het is alweer twee weken geleden dat we een blog hebben geschreven. Deze keer schrijven we hem een keer op de dinsdagavond. Dit heeft er mee te maken dat Hadas zaterdag het grootste gedeelte van de dag weg was maar hierover later meer.

We beginnen ons nieuwe verhaal twee weken geleden op zondag. Deze dag was hebben we vooral heel veel uit gerust van alles wat we in Bigi pan hebben meegemaakt. We waren hier allebei erg moe van maar hebben samen heel erg genoten van alle terugblikken en verhalen die we hadden van de dagen daarvoor. Op zondag avond hadden we een welkom terug BBQ voor een van de arts-assistenten die voor een maand op Apoera had gewerkt. Apoera is een klein dorpje op twee uur varen vanaf Nickerie. Hier staat een klein ziekenhuis waar een aantal dingen behandeld kunnen worden. Wij zullen hier helaas niet heen hoeven voor stage. Op de BBQ waren alle Nederlandse stagiaires uitgenodigd. Ook waren er een aantal mensen van de tennis aanwezig en nog wat collega’s van het ziekenhuis. Al met al was dit een gezellige avond.

De stageweek die volgde was niet heel bijzonder. We hebben allebei lekker gewerkt. De drukte van afgelopen weken is iets minder geworden maar het is nog steeds wel drukker dan de eerste maand. Hadas heeft een training gevolgd over borst voeding en waarom dit belangrijk is. Door op elke afdeling een training hier over te geven wil het ziekenhuis ervoor gaan zorgen dat de bevolking meer borstvoeding gaat geven aan baby’s i.p.v. blikvoeding.

Donderdag op vrijdag nacht om 01:30 werden we opgehaald door een collega van Hadas om naar het ziekenhuis te gaan. We zijn namelijk op trip geweest met een aantal collega’s met als bestemming Isadou. We hadden er erg veel zin in en gingen vol goede moed naar het ziekenhuis. Om 02:00 zou de bus ons op komen halen, alleen waren we even vergeten dat we in Suriname waren en verbaasde we er ons erg over dat hij pas om 03:00 aan kwam rijden. Toen hebben we  ongeveer 6 uur gereden, wederom op Surinaamse manier. Dit betekend met zijn 18e in een 15 persoonsbuis, geen ruimte om te zitten en veel kakelende mensen om je heen. We kwamen aan bij een erg drukke plek waar we alle bagage in een boot moesten gooien, die toen zo vol was dat alle mensen in een andere boot moesten. Toen gingen we lekker een half uurtje varen over de Surinaamse rivier. Dit was erg indrukwekkend. Langs de kant kwam je erg veel van de lokale bevolking tegen die aan het baden waren, de was aan het doen waren of kinderen die aan het spelen waren. Het leek bijna op Afrika, zoal de mensen zich kleden en zich  gedroegen. Het is erg onbeschoft om hier foto’s van te maken, daarom hebben wij hier helaas geen foto’s van.

Eenmaal aangekomen bij Isadou was het 11:00. We hadden dus nog de hele dag! Het resort waar we waren was erg mooi, er waren 5 huisjes met 4 tweepersoonsbedden. Iedereen had genoeg ruimte dus! Na alles geïnstalleerd te hebben, inclusief hangmatten opgehangen te hebben, kregen we heerlijk eten en zijn we gaan zwemmen. Dat zwemmen was eigenlijk gewoon in de stroomversnelling zitten en kletsen. Tijdens deze trip hebben we dat dan ook heel vaak gedaan. Toen we naar bed wilde gaan liepen we tegen een probleem aan. Een van onze kamergenootjes snurkte in haar slaap. Hierdoor hebben we besloten in de hangmat te gaan slapen. Dit sliep echt heerlijk op het feit na dat het s’ nachts super koud was. De zaterdag hebben we weer heerlijk gegeten, gekaart en gezwommen. Die avond hadden we een klein feestje die door de gids geregeld was. Dit was erg gezellig en we hebben veel gelachen. Daarna zijn we nog maar een ander feest geweest van iemand die jarig was. Bij dit feest hadden ze een band geregeld van mensen van de lokale bevolking. Dit was erg leuke muziek om op te dansen. Door een blessure in haar knie kon Hadas eigenlijk niet dansen maar het was zo leuk dat ze uiteindelijk toch op een been mee ging dansen. Dit was zoals u misschien in kan denken een erg grappig gezicht. Hierna zijn we nog een keer gaan zwemmen en hebben we wederom lekker in de hangmat geslapen.

Zondag om 01:00 zijn we weer aan de terugreis begonnen. Deze was weer eerst varen en daarna 6 uur in de bus rijden. Rond een uur of 10 kwamen we weer aan bij het ziekenhuis. We waren erg blij dat het niet heel laat was want de wekker stond weer gewoon om 06:00 de volgende dag. Toen we thuis zijn we heerlijk, jammer genoeg niet meer in een hangmat, gaan slapen.

De week die volgde was weer een gewone stage week. Alleen is Hadas donderdag een dagje naar het ziekenhuis in Wageningen gegaan voor oriëntatie. Het ziekenhuis is erg klein met weinig patienten. Hierdoor was er om 11:00 al niks meer te doen en heeft ze heel de dag gekletst met het personeel daar. Deze waren erg gezellig.

Roos zou eigenlijk in het weekend op missie gaan. Dit ging helaas voor haar niet door waardoor we opeens een heel rustig weekend voor de boeg hadden. Hadas is op zaterdag met een aantal collega’s van het lab naar een gezondheidsloop in Wageningen gegaan. Dit was 5 km door Wageningen lopen met een bandje die speciaal liedjes had herschreven voor het ziekenhuis. Het was erg gezellig. Zo gezellig dat we die avond nog een drankje zijn gaan doen met een collega en vrienden. Roos heeft dit weekend vooral aan haar opdrachten gezeten, wat hoog tijd werd. 

Zaterdag zijn de ouders van Hadas in Paramaribo aangekomen. Donderdag zullen zij ons op komen halen in Nickerie. We gaan dat met hun mee naar Paramaribo. Roos gaat zaterdag weer richting Nickerie om volgende week op een nieuwe afdeling te beginnen. Ze zal gaan werken bij de spoed eisende hulp, een afdeling waar ze heel veel zin in heeft omdat er hier altijd wel wat te beleven is. Hadas zal in Paramaribo blijven om twee dagen op het lab in een ziekenhuis daar te gaan kijken.

De week daarna komen ook de ouders en het zusje van Roos en de broer van Hadas naar Suriname. We hebben dan allebei een week vrij geregeld en gaan beide met de ouders allerlei leuke dingen doen. Hier hebben we erg veel zin in en het programma is erg vol! Hierdoor weten we niet wanneer we de volgende blog kunnen gaan schrijven. We moeten jullie dus even in spanning houden.

1 Reactie

  1. Malinda:
    25 november 2019
    Geniet van de leuke vooruitzichten met de familie! Veel plezier en een onwijs leuke ervaring om met elkaar te delen :)