Week 3- Spierpijn en Paramaribo

Aan het einde gekomen van onze derde week alweer, brengen wij weer een kort verslag uit van de afgelopen week. 

Deze week begon met een erg rustige dag op zondag. Deze dag hebben we meegeluisterd met de beide kerken in Nederland en hebben we 's avonds Nickerie ter voet nog wat verder ontdekt. Een goede voorbereiding dus op een nieuwe stageweek. 

Maandag zijn we aan onze derde week op stage begonnen. Dit is overigens ook de dag dat we voor het eerst Surinaamse roti hebben gegeten. Allebei vonden we dit erg lekker! Dit zullen we ook zeker nog vaker eten. 

Dinsdag, woensdag en donderdag waren normale stagedagen. Waarin Roos opnieuw mocht meekijken met een operatie en Hadas steeds meer zelfstandig mag werken. We leren de collega's steeds beter kennen, wat het ook gezelliger maakt op stage. Zo zijn we ook door een collega uitgenodigd om woensdagavond mee te doen met slagbal. Dit was erg leuk om te doen en ze waren verbaasd dat ''bakra's'' ook kunnen slagballen. Dit hebben we overigens ook de twee dagen hierna gevoeld, doordat er regelmatig een pijnkreet door het huisje klonk bij bewegingen. Maar ja; no pain, no gain. De tennislessen hebben we hierdoor nog wel even uitgesteld. 

Vrijdag zijn wij in de ochtend vertrokken richting Paramaribo. Hier zouden we één nachtje blijven om langs te kunnen bij de ambassade en om Paramaribo te verkennen. De rit er naar toe was in een busje met 10 andere mensen. Wij werden als laatste van deze mensen afgezet en waren hierdoor ook erg lang onderweg. Hierdoor konden we niet voor twee uur bij de ambassade zijn en later bleek dat hij op zaterdag gesloten is. Mission failed. Hoe we dit gaan oplossen is nog niet duidelijk. Verder was het wel erg leuk in Paramaribo. We zaten erg centraal en hebben in een korte periode veel kunnen zien. Het hotel was erg primitief. Zo hadden we als badkamerdeur een douchegordijn en zat de douche voor de WC. Wel hadden ze een zwembad waar we vrijdagmiddag heerlijk in zijn afgekoeld. Vrijdagavond zijn we wezen eten bij Zus & Zo. Een tentje waar veel Nederlanders op afkomen. Hier werden wij heel erg blij toen we zagen dat er pasta pesto op de menukaart stond. In Nickerie konden we namelijk nergens pesto vinden. We hoefden hierdoor ook niet lang na te denken wat we wilden eten. Hierna zijn we langs geweest bij een bar. Hier verbaasde wij ons vooral over het feit dat meer dan de helft van de bezoekers daar Nederlanders waren. Die zijn er niet veel in Nickerie. Ook verbaasde we ons over hun danskunsten wat niet te vergelijken is met de soepele heupjes van de plaatselijke bevolking. 

Nog een kleine update over de muggen; Roos haar enkels zijn versierd met prachtige wondjes en Hadas haar tenen schijnen erg smakelijk te zijn. Al met al, de muggen zijn nog steeds erg tevreden met ons. 

Klein feitje nog; de beestjes die we tot nu toe salamanders noemden, blijken dus hagedissen te zijn. Excuses voor de verwarring.